Hoe gehecht ben jij aan jouw roostersoftware?

Pittige kluif

Wat vier jaar geleden een pittige kluif was, voelt nu als de beste keuze die ik heb gemaakt in mijn roostermakerscarrière. Mijn ervaring deel ik graag en daar kreeg ik recent de kans voor. Bij meerdere scholen heb ik nieuwe roostersoftware mogen implementeren. Eén van deze scholen was St. Gregorius College in Utrecht. Ik ondersteun St. Gregorius al vele jaren. Eerst als interim roostermaker, later als opleider van de nieuwe roostermakers en tot slot als begeleider bij het implementeren van nieuwe software. Ik werkte voornamelijk met Leo, Carolien en Rogier. Leo en Carolien zijn naast hun aanstelling als docent, inmiddels uitgegroeid tot volwaardige roostermakers. Rogier verzorgt het dagrooster.

Overstappen op een ander softwarepakket als een ‘reis’.

Voor de overstap naar de nieuwe roostersoftware trokken we een schooljaar uit. Het streven was dat er aa het einde van het traject een rooster voor het nieuwe schooljaar klaar zou zijn. Afhankelijk van de gekozen modules, zoals toetsroosters, ouderavondroosters en formatie worden de decanen, teamleiders, mentoren en formatiebeheerders meegenomen in het traject. De school stapt niet alleen over op een ander softwarepakket, maar ook het rooster wordt onder de loep genomen, waardoor we (waar nodig) meteen bij kunnen sturen.

De uitdagingen tijdens de ‘reis’

Leo en Carolien waren goede leerlingen, maar ook bij hen zag ik dezelfde strijd als die ik zelf heb ervaren. Het onthand zijn van je gereedschap… Door mijn eigen leerproces kon ik goed inschatten wat zij nodig hadden en vragen werden veelvuldig door hen gesteld. Mooi om hen op maat te kunnen begeleiden naar een goed rooster in nieuwe roostersoftware. Ik ben trots op hoe zij zich hier doorheen hebben geslagen en trots op mijzelf dat ik dit traject nu ook mag meemaken aan de andere kant van de lijn.